حامداچ

با اینکه به نظرم فیلمای ایرانی نسبت به گذشته افت داشتن اما سریالای تلویزیون همچی بگی نگی یه مقدار بهتر شدن . احتمالا هم بخاطر پیدا شدن رقیب باشه که مسئولای صدا سیما رو مجبور کرده یه ذره محدودیتا رو کمتر کنن. یادتونه قبلا بخاطر سریال ساعت شنی چه داستانی داشتیم؟ حالا فیلم می سازن که دختر پسره قبل از ازدواج بچه دار شدن . یا سریال ساختن که کاملا راها و روش های تجاوز رو نشون میده . ولی با این همه بازم در ارتباط با مخاطب دچار مشکلن و فکر هم نمی کنم علتش روسری پوشیدن خانوما تو خونه باشه . دلیلش اینه که میان درباره ی زندگی یه قشر خاصی از مردم فیلم می سازن . قشری که اصلا این سریالا رو نگاه هم نمی کنن. لازم نیست زیاد به حافظه اتون فشار بیارین ، همین سریالای ماه رمضون و سریالایی که همین چندماه پیش نشون می دادن موید این ادعان . طوری فیلم می سازن که انگار قشر متوسط وجود نداره .

بگذریم . بالاخره بعد از حدود یه ماه نشستم پای فیلم هالیوودی . تعریف فیلم Memento رو زیاد شنیده بودم . از تم کلی داستانش با خبر بودم و می دونستم که جزو سی تا فیلم برتره . البته تو اینکه این فیلم واقعا شاهکاره شکی نیست اما کارگردان مجبور شده فیلمو طوری بسازه که بیننده باید چندبار اونو ببینه تا متوجه داستانش بشه . یعنی کریستوفر نولان فیلمو از آخر به اول ساخته . یه سکانس که تموم میشه ، سکانس بعدی حوادث قبل از سکانس قبلی رو روایت می کنه تا برسه به اول سکانس قبلی ! متوجه شدین چی میگم؟

داستان فیلم “یادآوری” اینه که زن یه مردی رو کشتن و البته قبل از کشتن یه عنایتی هم بهش داشتن . این بابا رو هم زدن ناکار کردن طوری که حافظه ی کوتاه مدتش از بین رفته . یعنی هر پونزده دقیقه حافظه اش ریست میشه و فقط خاطراتی رو به یاد میاره که قبل از اون اتفاق تو حافظه اش بوده . حالا تو این اوضاع و احوال ویرش گرفته که قاتل زنشو پیدا کنه اما چون حافظه ی کوتاه مدت نداره دائما از ملت عکس می گیره و البته چیزای مهم رو هم رو بدنش خالکوبی می کنه . هر صبح که از خواب بیدار میشه فکر می کنه تو اتاقشه و زنش بغلش خوابیده . بعد وقتی می بینه زنش نیست میره دستشویی و خالکوبیاشو می بینه و متوجه میشه که حافظه نداره و الان باید دنبال قاتل زنش بگرده . این وسط هم یه عده ازش سوء استفاده می کنن و برای رسیدن به مقاصدشون این بنده خدا رو بازی میدن . البته فیلم بعضی جاها دچار تناقض میشه ولی به هرحال فیلمه دیگه شما زیاد سخت نگیرین حالا .

ممنتو محصول سال ۲۰۰۰ و ساخته ی اعجوبه ی سینما کریستوفر نولانه که این فیلمو تو سی سالگی ساخته . البته دیدن فیلم واقعا حوصله میخواد و حتی بعضی جاها خیلی رو اعصاب میره . ضمنا قطعا با یه بار دیدن اصل ماجرا دستتون نمیاد و مجبورین فیلمو یکی دو بار دیگه هم ببینین یا اینکه مثل من زیاد اعصاب و روان نداشته باشین که یه فیلم تکراری رو دوباره ببینین که می تونین فیلمو از آخر به اول ببنین. خلاصه اینکه آره ، این بود ماجرا . پیشنهاد می کنم یه نگاهی به فیلم بندازین مخصوصا الان که Inception هم رو بورسه .