حامداچ

راستش آخرین باری که بالاختیار رفتم سینما ، زمانی بود که مریم مقدس رو پرده بود و اون محلی هم که فیلمو اکران می کردن سینما نبود. سوله ای بود که فرهنگسرای نزدیک خونه مون برای نمایش فیلم برپا کرده بود. یه بار هم از طرف مدرسه مارو بردن دوئل که اگه به خودم بود نمی رفتم.

همونطور که استحضار دارین پربیننده ترین فیلم تاریخ سینمای ایران کلاه قرمزی و پسرخاله س. اون موقع که رو پرده بود من آمادگی می رفتم و قرار بود از طرف مرکز ببرنمون سینما که نمی دونم چی شد قضیه کان لم یکن شد. (گفتم کان لم یکن یاد کنکور افتادم. یه ماه دیگه باز باید کنکور بدم بدبختی) حالا از ذکر خاطرات اون زمان بگذریم که یکی از دلایل تنفر من از مدرسه همین دوره ی پیش دبستانی بود و خوب شد منو زود آوردن بیرون. همون زمان ها هم با خونواده سینما می رفتیم. یادمه رفتیم فیلم می خواهم زنده بمانم رو دیدیم که به هرحال من چیزی نفهمیدم.

خیلی دوست دارم برم سینما اما به دو دلیل رغبت نمی کنم. یکی اینکه فیلمای اکران شده اصلا در حدی نیستن که بشه یک ساعت و نیم توی سینما نشست و لال شد. علت دیگه ش هم نبود آدم پایه س. البته خب با خانواده میشه رفت اما به همون دلیل اولی که گفتم چندان مایل به دیدن فیلم روی پرده نیستم.

اصولا اکران نوروزی بهترین وقت برای اکران هر فیلمیه و کلا فیلمایی که تو فروردین اکران میشن پرفروشن. امسال هم چندتا فیلم اکران شده و البته دوتا از فیلما به نوعی رقیب هم به شمار میان. حقیقتش جدایی نادر از سیمین قطعا فیلمی فاخرتر و ارزشمندتر از اخراجیاس اما از طرفی مردم ما بیشتر به سمت شادی و خنده گرایش دارن و البته همه جای دنیا اینجوریه اما تو مملکت ما بیشتر.

حالا بعضی کوته فکرا هستن که بخاطر مسائل سیاسی حرفایی می زنن. البته فرهادی کارگردانی نیست که اهل سیاسی بازی باشه اما بعضی که دچار عقده و سرکوب شدن از هر راهی برای خالی شدن این حس استفاده می کنن. به هرحال کسی که دو قسمت قبل سری اخراجی ها رو تو سینما دیده و چند بار هم برای دیدنش رفته سینما اما الان میگه هرکی بره اخراجیا رو ببینه آدم نیست یه مقدار مشخصه که دچار مشکلات روانیه و مقصر هم جامعه س که اجازه ی تخلیه روانی رو به آدما نمیده.

زیاد وارد ریز مسائل نشیم. اما من خودم تو چهارسال اخیر به یاد ندارم فیلم ایرانی دیده باشم. چه تلویزیون باشه چه اینترنت و دی وی دی و این چیزا. فقط درباره الی رو دیدم و حتی با اینکه تلویزیون فصلی یه بار اخراجیا رو پخش می کنه ، هیچ کدوم از دو قسمت قبلی رو بطور کامل ندیدم و اکثرا وقتی تلویزیونو روشن کردم وسطش بوده. از طرفی آدمی هستم که به برخی مسائل مقیدم و فیلمای هالیوودی هم با اعتقادات و آرمان های من اختلاف نظردارن ولی از اونجایی که من عقده های فروخفته ندارم برام هم اهمیتی نداره که کسی حرفی بزنه که با عقاید من سازگار نیست. شاید مشکل از منه که باید حودمو اصلاح کنم و اگر اینطور نیست پس رو اعتقاداتم راسخم و دیدن و ندیدن و شنیدن و نشنیدن هم نمی تونه اونا رو تغییر بده.

خب گویا خیلی جدی شدم. اما حالا که حرف از سینمای ایران شد بهتون پیشنهاد می کنم که با عضویت در سایت IMDB و بعد مراجعه به صفحه ی فیلم جدایی نادر از سیمین ، به این فیلم امتیاز کامل بدین چرا که تو لیست بهترین فیلم های درام تاریخ فعلا سومین فیلم برتره و اگه تعداد آرا بالاتر بره شاید جزو برترین فیلمای تاریخ تو سایت IMDB هم بشه.