پیچیدگی الگوریتم انتخاب

یکی از فیلم‌های مهجور هالیوود که در ژانر جنایی-معمایی ساخته شده، فیلم Gone baby gone به کارگردانی بن افلک است. داستان کلی فیلم ازاین‌قرار است که در شهری کوچک، ناگهان دختربچه‌ای ناپدید می‌شود. درحالی‌که مادر معتاد و هوسران او خیلی هم غصه‌دار فقدان فرزندش نیست، پلیس با همراهی مردم شهر برای یافتن بچه بسیج می‌شوند. بعد از مدتی جستجوی بی‌ثمر، پلیس به این نتیجه می‌رسد که او کشته‌شده است. اما یکی از افسران پیگیر و قانون‌مدار، با  سماجت بیش‌ازحد پی می‌برد رئیس پلیس سابق شهر که به‌تازگی بازنشسته شده و فرزندی هم ندارد، دخترک را ربوده و در حال حاضر همراه با خانواده‌اش در خانه‌ای خارج از شهر زندگی می‌کنند و هم دختر و هم خانواده‌ی رئیس پلیس از این وضعیت بسیار خشنودند. حالا پلیس وظیفه‌شناس باید انتخاب کند که کودک با این خانواده بماند و خوشبخت شود یا نزد مادر ولنگار و بی بند و بارش برگردد و با انتظار آینده‌ای نامعلوم بزرگ شود.

Gone baby gone

در طول زندگی اغلب آدم‌ها موقعیت‌هایی پیش می‌آید که با چالش انتخاب کردن مواجه شوند. گاهی این گزینه‌های انتخابی اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند و البته چنان نفع و زیانشان درهم‌آمیخته که هر تصمیمی عواقب و سرنوشت خای خودش را دارد. مثل رخدادی که اخیرا در بیمارستان نمازی شیراز اتفاق افتاد و دختری از مهاجرهای افغان به دلیل قانون ممنوعیت پیوند عضو به اتباع بیگانه از دنیا رفت.

فرض کنیم به‌رغم تکذیبیه‌ها، علت فوت لطیفه‌ی افغان اجرای همان قانون مذکور باشد. که در این صورت قانونی کاملا غیرانسانی است و تصمیم مسئولان و پزشکان بیمارستان برای تبعیت از این قانون، برخلاف قسمی است که خورده‌اند. اما حالا به عقب برگردیم و تصور کنیم مسئولان بیمارستان در این مورد استثناء قائل شده‌اند و لطیفه با پیوند عضو زنده مانده است. به‌طورمعمول با در نظر گرفتن استثناهایی در یک قانون، عملا کارکرد آن از بین می‌رود. این امر را به‌وضوح می‌توان در خواهش و التماس‌های متخلفان رانندگی به مامور پلیس برای کاهش یا صرف‌نظر کردن از جریمه، مشاهده کرد. درنتیجه به‌احتمال فراوان با این اقدام، سایر اتباع خارجی هم درخواست می‌کردند که این استثناء در مورد آن‌ها نیز اعمال شود و قانونی که به علت محدودیت اعضای قابل پیوند و نیز جلوگیری از خریدوفروش آن‌ها اجرا شده، بلااثر می‌شد.

در موارد این‌چنینی، اتخاذ هر نوع تصمیمی باعث به راه افتادن موج رسانه‌ای خواهد شد اما بارها پیش‌آمده است که در زندگی روزمره هم با چنین چالش‌هایی در انتخاب، ولو در بعدی کوچک‌تر مواجه شویم. برای مثال در سوارشدن به تاکسی باید انتخاب کنیم سوار تاکسی‌های خطی شویم که هزینه‌ی شارژ و بیمه پرداخت می‌کنند و شغل ثابتشان رانندگی است یا مسافربرهای شخصی را انتخاب کنیم که از سر اجبار و نیاز به پول برای تامین معاش زندگی رو به این کار آورده‌اند. یا حتی یک مثال جزئی‌تر، تصمیم به گرفتن تراکت از کسانی است که برای کسب درآمد و برخلاف میل باطنی‌شان به پخش کردن تراکت مشغول‌اند. و سپس انداختن برگه به سطل زباله بدون نگاه کردن به آن، درحالی‌که صاحب شغل یا خدمت با هدف تبلیغ کارش، برای چاپ و توزیع تراکت‌ها هزینه کرده است و اگر کسی مایل به دریافتش نبود می‌توانست آن را نگیرد.

«تو باید کار درست رو انجام بدی. یه کار خوب. همچین فرصتی به‌ندرت برای کسی پیش میاد. کاری نکن به خونه نرسیده پشیمون بشی». این آخرین گفتگوی رئیس پلیس بازنشسته فیلم افلک با افسر جوان است. او می‌خواهد بچه را کنار خود نگه دارد و به زعمش، کار درست همین است. ولی از نظر آن مامور، کار درست اطلاع دادن به پلیس و بازگرداندن فرزند به مادرش است. اما واقعا کار کدام‌یک قابل‌قبول است؟ آیا به نظر نمی‌رسد که هر دو کار صحیحی انجام می‌دهند؟

مسئله این است که همیشه انتخاب‌ها میان دو گزینه‌ی خوب و بد یا بد و بدتر در چرخش نیست. گاهی برای انتخاب کردن باید با ترکیباتی از کار درست، اخلاقی، نادرست و یا غیراخلاقی همراه با چاشنی‌های احساس و منطق روبه‌رو شد که البته تصمیم‌گیری ساده‌ای هم نخواهد بود.

دیدگاهی بنویسید


معرفی سریال Game of Thrones

از یه طرف نظرم اینه که دیدن سریال صرفا برای گذران وقت هست و اغلب نه فکری رو درگیر می کنن و نه تاثیرگذارن. دیدنشون به زمان زیادی احتیاج داره و نسبت به فیلم های سینمایی کیفیت پایین تری دارن. از طرف دیگه جذابیت و عامه پسند بودنشون قابل کتمان نیست و قطعا سریال بینی منتج به لذت بردن خواهد شد اما به هر ترتیب همیشه ترجیح می دادم به جای دیدن یک سریال پنجاه قسمتی، بیست تا فیلم سینمایی ببینم.

خیلی وقت بود کنجکاو بودم بازی تاج و تخت رو ببینم ولی دافعه ای که سریال ها واسه م داشتن مانع انجامش می شد. می دونستم اگه شروع به دیدن سریال مخصوصا یکی از بهترین و شاید بهترین سریال ساخته شده بکنم الینه بشم و لاجرم تا آخرین قسمت رو پشت سر هم ببینم که البته این اتفاق هم رخ داد. همچنین بخاطر مشکلی که برای چشمام پیش اومده بود سخت می تونستم دو ساعت و خرده ای پای مانیتور بشینم و برای دیدن فیلم صرف کنم و توفیق اجباری شد که این سریال رو ببینم.

گیم آف ترونز تقریبا همون چیزی بود که تصور می کردم. بی نهایت جذاب و میخکوب کننده بطوری که تحمل بالایی می خواست تا بتونی بعد از تموم شدن یک قسمت، شروع به تماشای قسمت بعدی نکنی. قطعا حالا که به قسمت های آخر فصل شش رسیدیم و بعد از پایان این فصل حتما دلم برای شخصیت های سریال تنگ میشه مخصوصا شخصیت آریا استارک. اگه قرار به گزینش شخصیت محبوب سریال باشه من آریا رو انتخاب می کنم. هیچ دلیل فنی هم پشت انتخابم نیست و دلیلش شباهت بچگی میسی ویلیامز به کسی هست که قبلا دوستش داشتم. اصلا شاید بخش زیادی از جذابیت سریال برای من بخاطر همین مسائل بوده.

از این حرفای خاله زنکی که بگذریم، مشکل بزرگ سریال نمایش و تاکید بیش از حد روی برهنگی و صحنه های به زعم عرف ما غیراخلاقی هستش. واقعا این حجم از صحنه ها مورد نیاز نبود بلکه حتی می شد همه شون رو بدون ایجاد خلل در قصه و روایت حذف کرد. اما خارجین دیگه چیکارشون کنیم.

چندتا لینک و مطلب در مورد سریال رو پیشنهاد میدم و البته اگه هنوز سریال رو ندیدین پیشنهاد نمیدم.

لیست اسامی و مشخصات و جزئیات تمام قسمت ها رو می تونین تو صفحه ی زیر در سایت آی ام دی بی ببینین. نکته ی جالبش هم مرتب سازی قسمت ها براساس امتیازیه که کاربران سایت به هر قسمت دادن. بهترین قسمت هم عروسی خونین هست. بعدش هاردهوم و سومی هم در که نشون میده مخاطبان سریال زامبی دوست دارن! به نظر من هم عروسی خونین بهترین قسمت بوده.

http://www.imdb.com/title/tt0944947/eprate?ref_=tt_eps_rhs_sm

عروسی خونین

لینک بعدی هم از یک پزشک که ترجمه ای داره از تشابه خاندان های حاضر در سریال با کشورهای خاورمیانه.

خاندان‌ها و سرزمین‌های خیالی سریال «گیم آو ترونز» (بازی تاج و تخت) شبیه کدام کشورها و گروه‌های منطقه خاورمیانه هستند؟!

چند مدتی هست که با هفته نامه ی کرگدن آشنا شدم. مجله ی خوبیه که قبلا هم ضمیمه ی روزنامه اعتماد بوده و اعتبار بالایی داره. توی یکی از شماره ها مطالبی درباره بازی تاج و تخت کار کرده بودن که نسخه پی دی افش رو توی کانالشون گذاشته بودن و منم اینجا میذارم.

دانلود پرونده مجله کرگدن درباره Game of Thrones. حجم: ۲۰۰ کیلوبایت

دیدگاهی بنویسید


معرفی فیلم Interstellar

پارسال بخاطر وقت زیادی که داشتم تونستم اکثر فیلمای مهم روز ایران و دنیا رو ببینم و خب حالا شاید صلاحیت این رو داشته باشم که درباره بهترینای پارسال نظر بدم. سینمای ایران که سال متوسطی داشت و هیچ فیلمی نبود که نسبت به بقیه یه سر و گردن بالاتر باشه و مثل بفرمایید شامیا بگیم واو اوه مای جیسز ولی از بین همین فیلم ها هم من پرویز رو انتخاب می کنم که البته فقط توی چندتا سینما اکران شد اما هم ایده و هم پرداخت خوبی داشت و فیلمی بود که از یاد بیننده نمیره.
اما در مورد فیلمای خارجی انتخاب کردن خیلی کار سختی نیست و مطمئنا برای ما ایرانیا بین ستاره ای با فاصله ی زیاد بهترین فیلم پارساله. محبوبیت فیلم رو هم میشه از سینماتک ها فهمید که از اول امسال تقریبا هر روز یک یا دو سانس رو به بین ستاره ای اختصاص دادن و اگه کسی مشتاق دیدن فیلم روی پرده ی سینما بود باید از چند روز قبل گوش به مانیتور منتظر باز شدن سانس جدید می نشست. به نظر من که ارزششو داره آدم هفت هشت هزار تومن بده و فقط سکانس های سیاره ی میلر رو توی سینما ببینه.

interstellar cover
بین ستاره ای رو کریستوفر نولان ساخته که کارگردان مورد علاقه ی من و اغلب فیلم دوستای ایرانیه و هر فیلمی که می سازه شاهکار از آب درمیاد. فیلم با عقده ای بازی فقط اسکار بهترین جلوه های ویژه رو گرفت و حتی نامزد بهترین فیلم و بازیگر هم نشد. البته ایرادای کوچیک فیلم هم اینه که یک ساعت اولش بی دلیل ریتم کندی داره و همینطور آخر فیلم که هپی اند میشه و همه به خوبی و خوشی به هم می رسن و در کنار هم خوشبختن که حداقل من اینطوری دوست ندارم و بدبختی رو بیشتر ترجیح میدم. در آخر هم توصیه ی اکید می کنم اگه به علم علاقه دارین و اگه هم ندارین فیلم رو ببینین و نمره ای هم که میدم نه از دهه.
پی نوشت: عکس زیر هم از بخش سیاره میلر فیلمه، که برای نیومدن بازی جی تی ای پنج واسه کامپیوتر تصویر سازی شده. یه سری از عکسا رو هم که اینجا گذاشته بودم البته جی تی ای چندوقتیه واسه کامپیوتر اومده فقط کرک نشده!

interstellar gta 5

دیدگاهی بنویسید


کریم به خدا مسلمون نیستی

توی شبکه های اجتماعی بعضی موج های ریز و کم طرفداری هستن که خیلی جای خلاقیت ندارن ولی وقتی به جا و سر موقع استفاده میشن موجبات فرح و نشاط همگان رو به همراه میارن. مثلا یکی از پیج های بازی، پارسال گیر داده بود به نیومدن نسخه ی کامپیوتر بازی جی تی ای. بعضی از تصویرسازی های اون پیج که با جدایی نادر از سیمین ساخته شده رو می تونین تو ادامه مطلب ببینین.

چندتا پیج فوتبالی هستن که تازگی از سرهنگ علیفر نمی کشن بیرون و عکس و کلیپه که روزانه واسش می سازن. البته هیچ وقت هم خیابانی مورد غفلت قرار نمی گیره.

سرهنگ علیفر

یا مثلا فیلم Taken و جایی که لیام نیسون به یکی از آدم رباهایی که دختر خوشگلش (!) رو دزدیدن میگه: نمی دونم کی هستی و چی میخوای، ولی هرجایی که باشی میام پیدات می کنم و می کشمت. حالا بعضیا اینو ایرانیزه کردن و برای نمونه تصویر حمید درخشانو درآوردن.

حمید درخشان

یکی دیگه از مواردی که باعث فوران ذوق و خلاقیت شده، کلیپ دعوا سر بازی حکمه. با کلیدواژه های کریم به خدا مسلمون نیستی، یا تک دل من بریدی به حجم بالایی از صفحاتی می رسین که کلیپو به اشتراک گذاشتن. اما یکی از کارها کلیپی هست که با تلفیق یه آهنگ راک و خود کلیپ ساخته شده و خیلی هم خوش ساخت از آب دراومده.

مشاهده و دانلود کلیپ اصلی

دانلود کلیپ میکس شده یا مشاهده و دانلود کلیپ میکس شده

دعوای ورق باز

آپدیت نوشت: کلیپ جدید کریم تک دل من بریدی! رو می تونین از لینک زیر دانلود کنین.

دانلود ورژن ۲ کلیپ کریم به خدا مسلمون نیستی

آپدیت نوشت ۲: دانلود شیرین کاری یک ایرانی در استادیوم خطاب به کریم بنزما

پی نوشت: یکی از امکاناتی که سایت داره اینه که می تونین برین تو بخش آمار سایت که تو منوی بالای صفحه قرار داره و اگه بیشتر از پنج تا کامنت گذاشته باشین، اسم و تمام کامنت هاتون رو می تونین با کلیک روی اسمتون ببینین.

دیدگاهی بنویسید


معرفی فیلم Her

خیلی مدت زیادی نیست که اهل فیلم و فیلم دیدن شدم ولی به لطف اینترنت و عدم قانون کپی رایت و تورنت عزیز، تونستم بهترین فیلم های تاریخ سینما رو ببینم. وقتی بیشتر فیلم هایی که اسم و رسمی داشتن و با سلیقه ی من هم جور در می اومدن رو دیدم، دیگه فکر نمی کردم سرلیست های بهترین فیلم هایی که دیدم دچار تغییر بشه اما همونطور که همه می دونن کفش همیشه رو یه پاشنه نمی چرخه.
فیلم Her رو حتی با اکراه دانلود کردم. با اینکه نامزد بهترین فیلم اسکار بود ولی عکس واکین فینیکس روی کاور که چهره ای کاملا آمریکایی داشت موضعم رو نسبت به فیلم منفی کرده بود. اما مطلبی از فیلم توی یکی از مجلات نوشته شده بود و خب منم تا فیلمی رو نبینم هیچ چیزی درباره ش نمی خونم. لکن شبی از شب ها که از قضا دچار افسردگی هات هم شده بودم نشستم پای فیلم.

Her cover
خب وسط فیلم دلم می خواست یخه جر بدم و بشینم های های زار بزنم. چون چرا؟ برای اینکه تئودور –شخصیت اول فیلم- با کمی سیمولیشن خود خودم بودم. تئودور آدم عزب و تنهاییه که جدا از همسرش زندگی می کنه و در شرف طلاق گرفتن هستن هرچند تئودور قلبا راضی به جدایی نیست اما اتفاقاتی پیش میاد که با اطمینان کامل برگه ی طلاق رو امضا می کنه. خب البته تا اینجاش غیر از تنهاییش خیلی ربطی به من نداشت ولی ترجیح میدم داستان فیلمو لو ندم. اما نکته ای که بود من تا آخر فیلم نفهمیدم صدای سیستم عامل که به شدت اغواکننده و جذاب بود واسه کیه و خب وقتی متوجه شدم صدای اسکارلت جوهانسونه که بعد از فیلم توی اینترنت دیدم. ماشالله ماشالله، صدا خوب ظاهر خوب به به چقدر برازنده!

اسکارلت جوهانسون
باری، شاید فیلم Her برای خیلی از افراد، کند و کسل کننده به نظر بیاد اما کسی که این قضایا رو تجربه کرده باشه از فیلم هم لذت می بره. ضمن اینکه به نظر بازی واکین فینیکس اسکار داشت که خب این اتفاق نیفتاد. در آخر هم نمره ای که به فیلم میدم ۹ از دهه.
پی نوشت: میگن هکری که تصاویر برهنه ی جوهانسون رو منتشر کرده به ده سال زندان محکوم شده. حالا اینکه ایشون تو بعضی فیلماش کامل(!) چیز هستن آیا این عدالته؟

دیدگاهی بنویسید


معرفی فیلم آرایش غلیظ

همیشه دوست داشتم به علاقه ی اصلی و همیشگیم یعنی سینما برگردم و بالاخره بعد از سال ها دوری، فرصتی دست داد تا بتونم به عشق قلبی و اولم برسم. بله. من بالاخره رفتم به سالن سینما!
حدودا چهارده سال پیش، فرهنگسرای نزدیک خونه امون چادر بزرگی برپا کرده بود و توی چادر صندلی گذاشته بودن و فیلم پخش می کردن. مریم مقدس آخرین فیلمی بود که با اختیار خودم برای دیدنش به سالن سینما (یا چادر و یا همچین چیزی) قدم گذاشتم. البته دوئل رو هم از طرف مدرسه رفتم دیدم ولی ما رو برده بودن طبقه ی بالای سینما و تقریبا نصف پایین فیلم معلوم نبود. اما در نهایت و بعد از اینکه یک پردیس سینمایی مدرن در نزدیکی خونه افتتاح شد، تصمیم گرفتم که برم دیگه.
اولین فیلمی رو هم که به اتفاق دوستان دیدم کلاشینکف بود و به عنوان اولین تجربه واقعا مایوس کننده بود. فیلم غیر از تیکه ها و شوخی های جنصی عطاران هیچ چیز دیگه ای نداشت و با سرخوردگی زیاد سالن رو ترک کردیم. همین امر باعث شد تا برای فیلم های بعدی میلی برای همراهیم وجود نداشته باشه و به ناچار تصمیم گرفتم تنها به سینما برم که اگر این فیلم هم لجن درمال از آب دراومد، این فقط خودم باشم که خودمو سرزنش بکنم.
با توجه به شناختی که از فیلمسازها داشتم، از روی فیلم های روی پرده، آرایش غلیظ رو انتخاب کردم. البته ناگفته نمونه که حضور طناز طباطبایی هم در این انتخاب بی تاثیر نبود! اما با توجه به نظراتی که درباره ی فیلم خونده بودم، انتظار داشتم باز هم مایوس از سالن خارج بشم ولی برخلاف انتظار، فیلم خیلی خوب و دقیقا باب طبعم بود و از دیدنش لذت بردم و اگر پول زیادی داشتم که نمی دونستم چیکارش کنم حتما دوباره می رفتم می دیدمش. وقت هم که الی ماشالله دارم دیگه.

آرایش غلیظ
اگر خیلی هم اهل فیلم نباشین، باز حتما حمید نعمت الله و هادی مقدم دوست رو با سریال وضعیت سفید به خاطر میارین. سریالی که قبلا هم بهش اشاره ای کرده بودم. اما برعکس وضعیت سفید، آرایش غلیظ ریتم خیلی تندی داره و داستانش هم به نسبت پیچیده اس و اگه جایی از فیلم از دستتون در بره و یا متوجه نشید، احتمالا برای دیدن باقی فیلم به مشکل می خورین.

کاور فیلم آرایش غلیظ
فیلم پُره از آدم هایی که حضورشون هیچ کمکی به روند داستان نمی کنه و فقط برای پر کردن زمان توی فیلم گنجونده شدن. ضمن اینکه احتمالا بعد از پایان فیلم از خودتون می پرسین خب حالا که چی؟ به نظر من این موارد هیچ اشکالی ندارن. می خوایم دو ساعت بشینیم لذت ببریم و حالا چه فرقی می کنه که فیلم نتیجه ی خاصی داشته باشه یا نه؟ موسیقی فیلم هم که فوق العاده اس و لذتش رو چند برابر می کنه. در آخر هم توصیه می کنم اگه قصد سینما رفتن دارین و می خواین دقایقی رو خوش باشین و بخندین، آرایش غلیظ رو از دست ندین. ضمن اینکه اگه قرار باشه به فیلم نمره بدم، با ارفاق از ده نمره ی هشت میدم.

دیدگاهی بنویسید