سلام خسوفم!
خدمتت عرض کنم که چند روز پیش و دقیقا شبی که بارش ها شروع شد بیرون بودم و با ماشین بابام داشتیم به سمت خونه برمی گشتیم. در حال حرکت بودیم که از محلی گذشتیم که حس عجیبی نسبت به اون مکان داشتم. تا حالا توی شب از اونجا رد نشده بودم. یک دفعه حالم دگرگون شد. منقلب شدم و به تحول رسیدم. تحولی که شب قدر هم نتونسته بود در من ایجاد کنه.
خسوف خوبم! این وقتا خیلی تاثیرپذیر شدم. از جملات و رفتارها و اتفاقات ، تحت تاثیر قرار می گیرم. دلیلش اینه که گیر کردم. نمی تونم هدف اصلی زندگی رو مشخص کنم و برای روش زندگی ، بین ایدئولوژی های مختلف واموندم. هر زمان که طرز فکرم رو عوض کردم به تضاد رسیدم. برگشتم به عقب.
خسوفکم! من هیچ مشکلی ندارم. یعنی هیچ مشکل لاینحل و لاعلاجی ندارم. اما توانایی حل مسائل ساده هم از من سلب شده و تنهایی نمی تونم از پسشون بربیام. و من تنهام چون خودم خواستم که باشم. می دونی ، از آدما متنفر شدم. اولش شدید نبود. کم کم رسید به خوش نیومدن و الان هم تنفر. حتی از دوستام هم بدم میاد. شاید در ظاهر اینطور نشون نده اما اگه اختیار داشتم ، انسانی رو زنده رو زمین نمیذاشتم. دارم به این نتیجه می رسم که اینجا ته خطه. تغییر ممکن نیست و حداقلش من نمی تونم.
خسوف عزیزم! همیشه دوست داشته شدن خیلی سخت تر از دوست داشتنه. آدم می تونه هرکسی رو دوست داشته باشه ولی نمی تونه هرکسی رو که خواست دوستدارش کنه. اما واسه من اینطور نیست. نمی دونم کسی منو دوست داره یا نه و اصلا برام مهم هم نیست. اما من نمی تونم کسی رو دوست داشته باشم. از هیچ کس خوشم نمیاد. از همه نفرت دارم. چه اونایی که دوستم دارن چه کسایی که حتی منو ندیدن و نمیشناسن.
خسوف نازنینم! من مامانمو خیلی دوست دارم ولی این دوست داشتن فطریه نه اکتسابی. وقتی دستشو می گیرم و پشتشو روی گونه ام میذارم بخاطر دوست داشتنش نیست بخاطر حس خوبیه که بهم منتقل میشه. خجالت می کشم دستشو بوس کنم. یکی از آرزوهام اینه که کسی باشه که از روی دوست داشتن دستشو بگیرم و ببوسم. دوست دارم کسی وجود داشته باشه که فداییش باشم. کسی که لاوصف دوسش داشته باشم و برای اینکه اونم منو دوست داشته باشه به در و دیوار بزنم. جنس طرف اهمیتی نداره. چهره اش مهم نیست. حتی خلق و خوش هم. فقط ذاتش طوری باشه که بشه دوستش داشت. باید کسی باشه که اجازه بده تا از فرط دوستی براش بمیری. لکن برای من کسی نیست و اگه امید به فرداها نبود زندگیمو به گند و کثافت می کشیدم.
خسوف جونم! بازم برات شعر گفتم. فقط واسه خودت! فرق این دو بیت با چهار بیت قبلی اینه که خیلی زور نزدم و فکر نکردم و به قولی یکباره بهم الهام شده. هرچند خیلی تاپ نیست ولی مملو از احساساتمه.
مدتیه که شب ها ، خسوف گرفته ماهم
برای دیدن اون ، همیشه چشم به راهم
وقت غروب دَمی که ، به شب میشینه روزم
میره برای رؤیت ، تا آسمون نگاهم
کلا نظری ندارم!
دست نفرتتون درد نکن واقعا… همه آدما رو بکُش! هرکدوم ۲۰۰ امتیاز داره!
خب آقا حامد، شما که انقدر از همنوع هات بدت میاد چطور انتظار داری که یکی از همونا رو از روی دوست داشتن دستشو بگیری و ببوسی!
شاید سخت باشه ولی از اعضای خانواده شروع کن چون نزدیک ترین افراد آدم هستند، دوستشون داشته باش و ابراز کن که دوستشون داری. اگرم نمیتونی بگی مثلا گل بخر بی مناسبت بده مامانت. امیدوارم لبخند مادرت دلتو گرم کنه.
چه حرفیه که میزنی !!! “شاید در ظاهر اینطور نشون نده اما اگه اختیار داشتم ، انسانی رو زنده رو زمین نمیذاشتم.”
فکر میکنم معیارها و اهدافی تو ذهنت در نظر گرفتی که یه کم رویایی هست و با واقعیت زندگیت تفاوت زیادی داره برا همینه که گیر کردی.
احساس میکنم که شاید به منم فحش بدی و بگی خودش حتما یه مشکلی داره و اصلن به حرفاش عمل نمیکنه ولی حالا میگم.
من با اون حرفت که گفته بودی به کارهای واجب دین عمل میکنی ولی فیلم مورد دار هم میبینی و به نظرت اشکالی نداره، مخالفم. بقیه اش بماند . . .
امتیاز میخوام چیکار. پول نداره؟
اولا ممنون! بعدش بگم که من گفتم ظاهرا نشون نمیدم که از کسی خوشم نمیاد. یعنی طرفم نمی فهمه.
اون جمله هم استعاریه. منظور اینه که تنهایی رو بیشتر دوست دارم و از جمع فراری.
اهدافم رویایی و عجیب غریب نیست. من همت تلاش کردنو ندارم.
من شخصا گناهایی که به دیگران مربوط نمیشه رو قبیح نمی دونم. اگه من فیلم ببینم نه کسی به گناه می افته نه متضرر میشه. البته فیلم که یه مثال کوچیکشه. هرچند این نظر شخصیمه و شاید عرفا درست هم نباشه.
بازم بابت کامنت تشکر.
من خودم خیلی ناراحت میشم اگه بفهمم دوستم وقتی باهام حرف میزنه فقط داره منو تحمل میکنه ولی در واقع داره از حرف زدن با من عذاب میکشه. و اونقدر مغرور هستم که اگر بفهمم دیگه به ارتباطم ادامه ندم و بذارم راحت باشه (البته فکر خودم بیشتر راحت میشه).
گاهی بقیه غیر قابل تحمل میشن چون اصلن حال و هوای خوبی نداریم خودمون. واقعیت اینه که هیچ کدوم از ما دقیقا مثل هم نیستیم و خودمونو با بعضی رفتارها وفق میدیم یا تحمل میکنیم (بهتر از تنهایی هست البته نه همیشه!).
به خودت فکر کن نه بقیه. درسته نه کسی به گناه میفته نه متضرر میشه ولی ناخودآگاه به روح و روان خودت لطمه میزنی.
عجب جملات استعاری به کار میبری ! ! ! برا همین گفتم شاید به منم فحش بدی. :P
من سعی می کنم ظاهرو حفظ کنم. دوست ندارم کسیو ناراحت کنم.
اون قضیه هم درسته ولی آسیبش خیلی زیاد نیست.