همیشه بحثی که مطرح بوده، اینه که برخی قواعد و سیاست های اجتماعی خارجی ها، روی ما ایرانیا جواب نمیده و اصطلاحا قبل از مصرف باید ایرانیزه بشن. یکی از مهترین بخش ها هم مسائل و سیاستگذاری های اقتصادیه.
خب با توجه به اینکه خرج و درآمد دولت با هم نمی خونه، قراره برای پرداخت یارانه ها تصمیماتی اتخاذ بشه که به نظر من منطبق با علوم غربی هست و روی کشور ما جواب نمیده. مثلا حذف دهک های پردرآمد که قطعا اعتراضاتی رو در پی خواهد داشت. و یا افزایش حامل های انرژی که باعث تورم بیشتر میشه.
اما راه حل چیه؟ خب من برای مشکل پرداخت یارانه ها، ایده ای دارم که نه تنها بصورت صد در صدی قابل اجراست و جواب هم میده، بلکه کاملا ایرانیزه شده است و کاملا منطبق با استانداردهای روز دنیا.
دقت کنید که دارم کاملا جدی حرف می زنم و قطعا اگه کاره ای بودم حتما این بسته ی پیشنهادی رو ارائه می کردم. راهکار اینه که در قدم اول یارانه ی تمامی افراد جامعه قطع بشه. در مرحله ی بعد فراخوانی داده میشه مبنی بر اینکه هرکس تمایل به دریافت یارانه داره به فلان مراکز مراجعه کنه. همونطور که مشاهده می کنین، خیلی هم تمیز و باکلاسه. بعد این مراکز رو در کل کشور به تعداد انگشتان دست قرار میدیم و در نتیجه صف های طولانی شکل می گیره. حتی المقدور سعی میشه که این کار در تیرماه یا مردادماه انجام بگیره و مسلما صف ها توی خیابون و در زیر نور آفتاب تشکیل خواهد شد. متصدیان و کارمندهای مراکز رو از بدخلق ترین و یبس ترین کارمندها گلچین می کنیم و برای ثبت نام افراد، گرفتن دویست تا امضا از این کارمندان در نظر می گیریم.
مطمئنا با وجود چنین شرایطی، اون افرادی که نیازی به این پول ندارن، بی خیال دردسر ثبت نام مجدد میشن و به این ترتیب دهک های پردرآمد شناسایی شده و هیچ کس هم اعتراضی نمی کنه. وانگهی، من خودم با این همه پز روشنفکری و ادعای خاص بودن، اولین نفری خواهم بود که برای ثبت نام توی صف می ایستم.
دیدگاهی بنویسید