طاقواز روی تخت دراز کشیدم . باد خنک و مطبوع کولر فضای اتاقو پر کرده . در اتاقم بازه و یه نور ملایم سفیدرنگی وارد اتاق میشه . احساس آرامش می کنم . این بیشترین لذتیه که از زندگی می برم . کلا با روند زندگیم حال نمی کنم . ازش لذت نمی برم .
نگرانم . از این می ترسم که اومدیم و روزه گرفتم ، نماز خوندم ، سعی کردم طبق اصولی که یاد گرفتم آدم خوبی باشم ، حیا داشتم و زیر این همه فشاری که به هر جوونی وارد میشه تسلیم نشدم ، خودمو از لذتای جسمی و مادی محروم کردم و آخرش هیچی به هیچی . می ترسم که نتونم تحمل کنم و آخرش بند اعتقادات سستم پاره بشه .
توی دوستای دانشگاهیم کم پیدا میشن که اهل مذهب باشن . یا اگر هم باشن فقط نماز خوندن و روزه گرفتنشو یاد گرفتن . بعضیاشون خیلی صریح اعلام می کنن که مشروب می خورن و هر از چندگاهی رابطه ی جن*سی دارن و بعضی دیگه هم این کاراشونو حداقل از من مخفی می کنن ولی از وجناتشون مشخصه که اهلشن . خیلی هم شاد و خوش خرمن و محبوب قلب ها . اما منو امثال من دچار یاس و سرخوردگی شدیم . از مسلمون بودن خیری ندیدیم . نه لذتی نه آرامشی نه موفقیتی .
تاثیرشو کاملا حس می کنم . تا همین دو سه سال پیش خیلی به شبای قدر معتقد بودم و با اینکه اهل مسجد و قرآن به سر گرفتن نبودم ولی از تلویزیون و رادیو دعاها رو گوش می کردم . الان دیگه اینطوری نیستم . هیچ حسی نسبت به این شبا ، هیچ حسی به ماه رمضون ، کلا هیچ حسی نسبت به مراسم و شئونات مذهبی ندارم . نمی دونم ، شاید سال دیگه که اینجا سر زدین ، بگم که کافر شدم . مثل خیلی از همکلاسیام .
salam hamed jan. khoda laanat kone kasanio ke baese eslam zadegie javuna shodano unaro az eslam dur kardan, omidvaram lezzate in mah dobare be ghalbet bargarde. rasti emruz tofigh peyda kardamo daneshgatuno ziarat kardam, nemidunam chera amuzesh tu sakhtemune keshavarzie
نمیدونم چی بگم!!!
به نظر من مشروب خوردن ربطه فلانو اینا ملاک نیس
ملاک اینه که به معنای واقعی آدم باشی!!
منظورم لذت بردن از دنیا بود . هرچند کسی که به این چیزا پیابند نباشه به بقیه چیزام نیست
اون ساختمون قبلا واسه ما بود . هنوزم هست. ایشالا به زودی انتفاضه می کنیم.
پیش میاد برا هر کدوم از ماها که دچار این حالت بشیم
میدونی فک میکنم باید بگردیم و ببینیم مشکل چیه
ماها انگاری با خودمون مشکل پیدا کردیم :?
نه بابا به این چیزا نیست…کلا” افسردگی به خاطر رشد فردیته اونها هم یه روزی به پوچی مارهاشون پی میبرند…خودتو از مردم دور کردی و نمیدونی بقیه چه مشکلاتی دارن…خیلی هامون به چیزایی که میخوایم نمیرسیم ولی باید تا اونجا که میشه فراموشش کرد!…یعنی تو واقعا” به هیچکدوم از خواسته های زندگیت نرسیدی؟!!هیچکدوم از مشکلاتت بر طرف نشده؟!یا خواسته هات خیلی سنگینن یا تو لحظه های بد زندگیتو که ازس نجات پیدا کردی زود یادت میره!
آخ شرمنده!! مارها:کارها
من نگفتم افسرده شدم . گفتم فقط بعضی لذتا هست که نمی تونم تجربه اشون کنم و اون کسایی که دارن حال می کنن خیلی آدمای کول تر و جذاب تری هستن و همیشه خوشحالن و موفق.