قبل از امتحان

پنجشنبه …

من : آقا ، استاد خودش جزوه ی درسشو نداره پس فحش گذاشتم رو هرکی که به استاد جزوه بده

شنبه …

استاد : آقای ح میشه جزوه اتونو لطف کنین ؟!

من : استاد من خطم خوب نیست نمی تونین بخونین

– اشکال نداره

– آخه این صفحه هاشم جابجاس

– مهم نیست

– بعضی چیزام ننوشتم

– خیالی نیست

– کره کثیفه

– باکی نیست

– نجسه ها ، افتاده تو توالت گهی شده

– ایرادی نداره

فوقع ما لاوقع ( پس شد آنچه نباید می شد )

پی نوشت: آپدیت نکردن من کاملا ربط به کنکور داره و متاسفانه با حذف معافیت سربازیم دغدغه ای بر دغایغم (!) افزوده شده و مثل الاغ محکوم به درس خوندن و قبول شدن هستم. وانگهی، در این مدت سوژه زیاد بوده و اتفاقات زیادی رخ داده ولی واقعا فرصت فکر کردن ندارم. اما سعی می کنم هفته ای یکی دو بار آپدیت کنم حتی اگه از مطالب آرشیوی استفاده کنم.

دیدگاهی بنویسید


فردای تلخ تر اومد

حدود یه هفته پیش، در نیمه های شب، هرچی زور می زدم و یه قل دو قل می کردم خواب به چشمونم نمی اومد و وقتی دچار بی خوابی میشم ذوق و قریحه و از این چیزا در من غلیان می کنه و شروع می کنم به سرودن شعرای چرت و پرت. این شبه شعر هم حاصل آخرین بی خوابیمه و البته وزن و قافیه بعضی جاها مورد داره ولی معنا و عمق بدی هم نداره زیاد. هان؟

——————————————————————————–

از پنجره غصه رفت، بدبختی از در اومد – دیروز تلخم گذشت، فردای تلخ تر اومد

بهار رسید و نشست، روی لبم یه لبخند – سرما زد و خوشی ها، از عمر من سراومد

تو فال روزانه ام، خنده و خوشحالیه – اما همیشه شانسم، بدتر از بدتر اومد

اسب نجیب هوشم، چهره ی بازیگوشم – شیهه ی پرخروشم، رفت و بجاش خر اومد، صدای عرعر اومد

آرامش از دور میاد، آهسته و خرامون – ماتم و رنج و تشویش، یکدفعه با سر اومد

از ته دل می خندم، در روی غم می بندم – بلایی نازل شد و ، از حلقومم دراومد

مرد قوی ای بودم، حماسه ها سرودم – ولی عذاب دنیا، از پس من براومد

رو تخت درمونگاهم، پزشکا حاذق ترین – بالاسرم آخر از، طویله مهتر اومد

روزای خوش گذشتن، شبای بد نه اما – زندگی خوبه لکن، عمرم به آخر اومد

شیرین ترین عسل رو، بر روی نون می مالم – عزرائیل با هلاهل، با جام و ساغر اومد

توی بهشت نشستم، هرجا پر از حوریه – وقتی که وقت من شد، کور و کچل کر اومد

شراب نابو خوردم، از درد مستی مُردم – طعام از بهشت هم، ته دیگ شد و ور اومد، فریاد مادر اومد

مملو از عشق و شورم، عاشق هرکی شدم – به غیر عشق و دوستی، گریه ی یکسر اومد

برای زن گرفتن، بهترینا رو دیدم – گشتم و در عاقبت، گیرم یه شوهر اومد

مادربزرگ فرتوت، همیشه در کنارم – به ته رسید انتظار، به چشم دختر نیومد، یار بهتر نیومد

عاشق شعر و غزل، بنده ی حافظم خب – برای تنها شعرم، قافیه درنیومد

دیدگاهی بنویسید


چرا فرهاد مجیدی و کریسمس رو دوست ندارم

در اوان کودکی و زمانی که طفیلی خرد و کودن بیش نبوده و نیستیم، از طریق کانالای تلویزیون با عید مسیحیا آشنا شدم و هرچی زور زدم غیر از تنها در خانه مورد دیگه ای یادم نیومد.هان چرا، هدیه سال نو هم بود که اون موقع خیلی برام ترسناک می نمود اما الان به صحنه مثله شدن واقعی هم وقعی نمی نهم.

داشتم زر زر می کردم. از همون دوران بود که علاقه ای به کریسمس در من جرقه زد و کلا با کریسمس خیلی حال می کردم و حتی در نظرم از نوروز ما هم باحالتر می بود. البته من در بین وضعیت های آب و هوایی به هوای برفی بیشتر راغبم و ماه مورد علاقه ام هم دی ماه هست که همیشه ی خدا امتحان داشتم و امسال اولین باریست که امتحان ندارم، وانگهی کنکور که دارم.

جذابیت بابانوئل های مونث بر شوقم می افزود اما امسال نمی دونم چرا اینطور شده و باز هم عده ای جوگیر *یده اند در این آیین و جای پاشون هم مونده. من نمی فهمم افراد معلوم الحالی که تا همین دقایقی پیش فلان جای فروهر رو پاره کرده بودن و ادعای ناسیونالیستیشون چرخ و فلک کرده بود و اعیاد اسلامی رو قبول نداشتن و مهرگان و مردادگان می کردن حالا برای کریسمس و پاپانوئل جر خوردن و تازه میگن کریسمس عید ایرانیا بوده در سه هزار میلیارد سال پیش. والا. انتظار دارین با این وضعیت بازم با کریسمس و بابانوئل های مونث حال کنم؟ می دونین چیه، من کلا با هر مسئله ای که رو*پی بشه مخالفم و به ضدیت با اون برمی خیزم.

ای وای! نظرم عوض شد!

بگذریم. عرضم به حضور انوریتون که بعضی بازیکنای فوتبال هستن که باصطلاح بهشون میگم فوتبالیست کثیف. برای مثال داخلی مثلا شیث و جاسم کرار و نمونه خارجیش هم کریسمس رونالدو و کارلوس توز مثلا. همونطوری هم که قبلتر گفتم بخاطر هم فامیلی بودن با ناصر حجازی طرفدار استقلال بوده و هستم اما به هیچ عنوان از فرهاد مجیدی خوشم نیومده و نمیاد. به نظرم مجیدی رگه هایی از کثافت رو داره و همین هفته ی پیش هم یکی از این کثیف کاریاشو رو کرد. دخترش اماراته و از امارات پیشنهاد داره بعد میره قطر و عین خر پول می گیره مث گاو میشمره. اگر هم خاطرتون باشه اون موقع که تو لیگ امارات بازی می کرد وقتی گل می زد پیرهنشو می داد بالا و رو زیرپیرهنش عکس پرینت شده ی شیخ اماراتی مالک باشگاه نمایون می شد.

در انتها شما رو با یه جمله ی قصار به پایان می رسونم و گودنایت می گمتون.

“تو کجایی سهراب؟
آب را گل کردند
چشم ها را بستند و چه با دل کردند
سهراب کجایی آخر؟
زخم ها بر دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند
تو کجایی سهراب؟
که همین نزدیکی عشق را دار زدند، همه جا سایه ی دیوار زدند”

البته کلشو نمی دونم ولی زخم که به دل عاشق زدن و باور نداری بیا نگاه کن.

پی نوشت: Merry Christmas !

دیدگاهی بنویسید


غم و غصه شده حق دل من

چند وقت پیش به گوشم رسید که یکی از دوستام گویا قراره با یکی از همکلاسیامون ازدواج کنه و حتی با خونواده های همدیگه هم صحبت کردن. اگه اینطور باشه این چهارمین ازدواجیه که فی مابین همکلاسیا اتفاق می افته و اصلا هم نکته ی عجیبی نداره اما چرا. مثل اینکه نکاتی در این ماجرا هست.

اول اینکه دوستم کلا خوشگل پسند بود! و همچنین اعتماد به نفس فوق العاده بالایی داره و هروقت باهاش ارتباط دارم بعدش روحیه بهتری پیدا می کنم. اما دختر دلخواهش نه تنها زیبا نیست بلکه اخلاق جالبی هم نداره و بیشتر تو مایه های این دختر لوساس که از هیچی سردرنمیارن. ثانیا دختره کاملا فیریه و خیلی علاقمند به پسرا بوده و زود هم باهاشون صمیمی می شده و اصلا وجهه ی خوبی تو دانشگاه نداشته. و همه ی این ها باعث تعجب من شده و واقعا نمی فهمم این علاقه چطور و از کجا بوجود اومده و اصلا آیا دلیلش عشق و علاقه اس یا چیزای دیگه ای؟

چند روز پیش همین دوستم گفت یه هارد برام میاره تا فیلمامو بریزم توش بدم بهش. قرارمون دم خونه امون بود و چون به هم نزدیکیم وقتی گفت دارم میام، حاضر شدم و رفتم بیرون. بعد زنگ زد گفت چرا اینقدر زود اومدی؟ میخوام برم دنبال […] بیایم بریم پاساژ دم خونه اتون. گفتم مشکلی نیست یه ذره قدم می زنم تا بیای. در همین حین قدم زدن کلی پسر و دختر دیدم که دوتایی و بعضا چهارتایی و سه تایی با هم مشغول چرخ زدن و چرت گفتن و چرت شنیدن بودن. جدا میگم، احساس خوبی نداشتم. وقتی پسرا رو می دیدم کاملا می فهمیدم که اگه خیلی تاپ تر از اینا نباشم دیگه کمتر هم نیستم و همین موضوع منو غمگین می کرد.

دوستم با دختره اومد و دقایقی توی ماشینش به صحبت نشستیم و فارغ از هر داستانی، این گفتگو بیشتر منو غمگین کرد. ارتباط صمیمانه اونا و طرح این سوال که مگه دوستم چی داره که من ندارم باعث غمگینی هرچه بیشترم شد. واقعا اینکه کسی منو پایین تر از دیگران بدونه انصافا در حق من ظلم کرده. بارها شده مثل این دخترای ترشیده وقتی نظرم به آینه افتاده، خودمو توش ورانداز کردم و واقعا زشتی و کراهت ندیدم. نمی دونم. دلیل بی انصافیا رو نمی دونم.

جدای از این غمگینی، استرس کنکور و حذف معافیتم هم فشار دو چندانی رو بهم وارد می کنه و محل و مجالی برای تخلیه ی روانی ندارم. از طرفی فیص بوق هم خیلی بیخود و بی جهت بر نگرانی من اضافه می کنه و شوربختانه اجازه ی حرف زدن در هیچ جایی رو هم ندارم. من از این غمگینی مزمن چندساله خسته ام و لکن مفری نیست.

و مثل همیشه آه …

پی نوشت: اگه احیانا مطلب رمزدار نوشتم، شما عفو بفرمایین.

دیدگاهی بنویسید